Aşk...

ASK....

Sisirip yelkenleri, acilma vaktin gelmistir denize. Bilirsin ki ne
firtinalar, ne deli dalgalar beklemektedir seni. Korkarsin, terk edemezsin
limani, bir kosesine siginirsin. Kabullenmesen de artik ask bitmistir,
Iste son bu...
Icin hep huzun doludur, bir turlu kabullenemezsin bittigini. Gozlerinin
icine bakip seni seviyorum demesini beklersin. O sozler hic cikmayacak
o dudaklardan bilirsin. Yinede umudun yesildir
Iste hayal bu...
Gururlusundur, istenmedigin yerde durmazsin. An olur ki ne olur
bitmesin dersin. Bu sozlerin dudaklarindan nasil ciktigina kendin bile
inanamazsin. Oysa o yuzune bakip sadece gulumser,
Iste aci bu...
Ondaki sicakligi kimsede bulamayacagini dusunursun. Kimse onun gibi
gulemez, onun gibi dokunamaz dersin. Ve kimseyi onun kadar sevemeyecegini
bilirsin. Kahredip basini egersin onune.
Iste huzun bu...
Nefes alamaz hale gelirsin, daralir icin. Bir kac saatlik derin bir
uykuya hasretsindir. Bilirsin ki gozlerini kapasan da terk etmeyecektir
hayali. Atarsin gecenin kollarina kendini
Iste huzur bu...
Ondan gelecek tek bir haberi umutsuzca beklersin Bir de beklemek olum
gibi gelir insana boyle zamanlarda. Aslinda olum fikride garip degildir
artik sana. Geri donerse diye olemezsin bile
Iste sabir bu...
Hayat devam ediyordur ama her sey yarimdir, hep bir yanin eksIk.
Yuregin eskisi gibi atmayacaktir, baska asklarsa seni kandirmayacaktir. O
baskalariyla, mutlu bir hayati yasiyor olsa da, yine de sevginden vazgecemezsin.
ISTE ASK BU...